Παραμύθι: Αναμέτρηση κάβουρα-μαϊμούς



Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένας κάβουρας και μια μαϊμού.
Μια μέρα η μαϊμού μάζεψε έναν σπόρο λωτού.
Ο κάβουρας μάζεψε μια ρυζόμπαλα.
Η μαϊμού επειδή της φάνηκε νόστιμη η ρυζόμπαλα, ζήτησε το εξής απ' τον κάβουρα:
"Καβουράκο, καβουράκο
θα σου δώσω αυτό το σπόρο λωτού,
μου δίνεις τη ρυζόμπαλα;"

"Εντάξει ας ανταλλάξουμε"

Ο καλός ο κάβουρας, έδωσε τη ρυζόμπαλα στη μαϊμού
και πήρε το σπόρο του λωτού.

Ο κάβουρας φύτεψε το σπόρο και ποτίζοντάς τον τραγουδούσε.

"Γρήγορα βγάλε βλασταράκι
  γίνε του λωτού σποράκι
  αν δε βγάλεις, θα σε κόψω με το ψαλιδάκι"

Κι έτσι γρήγορα φύτρωσε βλαστάρι.

Τότε ο κάβουρας τραγούδησε:

"Γρήγορα βγάλε καρπούς
  γίνε δέντρο με λωτούς
  αν δε γίνεις θα σε κόψω με ψαλίδι μ' ακούς!"

Κι έτσι πριν πεις κιχ γέμισε καρπούς το δέντρο.

"Ααα! Γέμισε με νόστιμους λωτούς!
 Ποιον να πρωτο-φάω;
 Έλα όμως που δε μπορώ να σκαρφαλώσω στο δέντρο.
 Τι να κάνω...
 Το βρήκα! Θα ζητήσω απ' την κυρα-μαϊμού
 που σκαρφαλώνει όλη μέρα στα δέντρα!"

Ο κάβουρας τότε, επισκέφτηκε τη μαϊμού.


"Κυρα-μαϊμού, κυρα-μαϊμού!
 Βρήκα ένα δέντρο γεμάτο νόστιμους λωτούς!
 Αλλά επειδή δε μπορώ να σκαρφαλώσω,
 μπορείς να μου πιάσεις εσύ τους λωτούς;"


 "Καλώς, κυρ-κάβουρα
  θα σου φέρω μπόλικους"


Ο κάβουρας οδήγησε τη μαϊμού στο δέντρο.


"Πράγματι! Είναι γεμάτο νόστιμους λωτούς!"
 Περίμενε λίγο! Πάω αμέσως να στους φέρω!"

Η μαϊμού ανέβηκε με μιας στο δέντρο. Και μετά πήρε στα χέρια της έναν νόστιμο λωτό και μιαμ-μιαμ τον έφαγε.

"Πράγματι, οι λωτοί αυτοί είναι νόστιμοι,
 σκέτη γλύκα, μπορώ να φάω όσους θες!"

Είπε η μαϊμού και άρχισε να παίρνει τον έναν μετά τον άλλο στα χέρια της τους λωτούς και να τους χλαπακιάζει.

Ο κάβουρας, περίμενε κάτω απ' το δέντρο, αλλά όσο και να περίμενε η μαϊμού δεν έλεγε να του φέρει λωτούς κι έτσι κουράστηκε να περιμένει.


"Ε! Κυρα-μαϊμού! Σταμάτα να τους τρως μόνη σου,
  φέρε κανέναν και σ' εμένα! "

Και τότε η μαϊμού,

"Σώπα καημένε!
Είναι κρίμα να σου τους δώσω εσένα
τόσο νόστιμους λωτούς. Να πάρε αυτά να φας!"

Και κόβοντας ξανά και ξανά άγουρους, πράσινους, σκληρούς λωτούς τους πέταγε στον κάβουρα. Και τότε ο κάβουρας χτύπησε πολύ βαριά.

Επέστρεψε στο σπίτι του αγκομαχώντας με αχ και βαχ. Εκεί πήγαν να του ευχηθούν περαστικά το γουδί, το κάστανο και η μέλισσα. Ο κάβουρας τους διηγήθηκε τι του έκανε η μαϊμού.

"Είναι κακιά μαϊμού,
να την τιμωρήσουμε!"

"Ναι να την εκδικηθούμε όλοι μαζί!"

Είπαν το γουδί το κάστανο και η μέλισσα και άρχισαν να συνεννοούνται μεταξύ τους. Ο κάβουρας όταν έγινε καλά, πήγε πάλι στη μαϊμού.

"Κυρα-μαϊμού, κυρα-μαϊμού,
μαγείρεψα νόστιμα σήμερα,
έλα να σε φιλέψω"


Η μαϊμού είχε ξεχάσει αυτά που έκανε στον κάβουρα και πήγε στο σπίτι του.

"Έλα λοιπόν κυρα-μαϊμού,
κάθισε. Πάω να φέρω να σε κεράσω"


Η μαϊμού κάθισε κοντά στη φωτιά. Τότε το κάστανο που κρυβόταν μέσα στη φωτιά, πα-π έσκασε στη μούρη της.


"Ωχωχωχ!"

Η μαϊμού έτρεξε βιαστικά στον κουβά για νερό. Τότε η μέλισσα πέταξε πάνω στον ποπό της και τσακ  του έριξε μια τσιμπιά.

"Αχ αχ αχ αχ ! Πω πω τι έπαθα!"


Η μαϊμού με τα χέρια στο πρόσωπο και τον ποπό, έτρεξε έξω. Και τότε το γουδί μπαμ έπεσε πάνω της από τη στέγη.


"Για έλα τώρα παλιο-μαϊμού,
ζήτα αμέσως συγγνώμη απ' τον κάβουρα!"

"Συγγνώμη, συγγνώμη
Δε θα το ξανακάνω κυρ-κάβουρα"


Ζήτησε συγγνώμη στον κάβουρα η μαϊμού. Και μετά ζήτησε συγγνώμη και από το γουδί, το κάστανο και τη μέλισσα.  Και έκτοτε, ο κάβουρας, η μαϊμού, το γουδί, το κάστανο και η μέλισσα έζησαν  αγαπημένοι.

Όμως το έγκαυμα στο πρόσωπο της μαϊμούς και το τσίμπημα στον ποπό απ' τη μέλισσα, είναι μέχρι σήμερα κατακόκκινα.

(サルカニの合戦)

Σχόλια

Ο χρήστης Elysse είπε…
Αυτές οι μεταφράσεις παραμυθιών σου με έχουν ενθουσιάσει!!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
και εμενα! χαχα! θελω να πιστευω οτι σε αυτο η επιλογη των χαρακτηρων εχει καποιο συμβολισμο, αλλιως απλα ειναι πολυ σουρεαλ!

kurisu

Δημοφιλείς αναρτήσεις