Κουίζ: Κ ή Ι?

愛してる。

我爱你。

Η ίδια αυτή πρόταση σε δυο διαφορετικές γλώσσες σημαίνει : σ' αγαπώ.

Οι αναγνώστες αυτού του ιστότοπου θα έχουν ήδη καταλάβει ότι πρόκειται για τα Κινέζικα και τα Ιαπωνικά, και οι περαστικοί θα το έχουν και αυτοί πια ήδη καταλάβει γιατί μόλις το έγραψα. Αλλά ποιο είναι ποιο, και πώς μπορώ να ξεχωρίζω τις δυο γλώσσες στο γραπτό λόγο;

Η απάντηση είναι απλή.

Στα ιαπωνικά για να γράψω, συνδυάζω τα κινέζικα ιδεογράμματα (κάθε σύμβολο αντιστοιχεί σε μια έννοια) και τα συλλαβογράμματα (απλοποιημένα ιδεογράμματα που αντιστοιχούν σε ηχητικό συνδυασμό ενός συμφώνου με ένα φωνήεν). Αυτό συμβαίνει (χοντρικά) διότι στα ιαπωνικά οι λέξεις έχουν συχνά κατάληξη που κλίνεται. Την κατάληξη αυτή ο Ιάπων τη γράφει κολλώντας δίπλα στο ιδεόγραμμα τα συλλαβογράμματα.

Στα κινέζικα όμως αυτό δεν ισχύει. Στα κινέζικα δεν υπάρχει γραμματική γιατί καμία απολύτως λέξη δεν κλίνεται. Εκεί το ιδεογράμματα μόνα τους αρκούν για να σχηματιστεί μια ολοκληρωμένη σωστή συντακτικά πρόταση.

Επομένως μια πρόταση στα κινέζικα αποτελείται από μια σειρά πολύπλοκων ακατανόητων συμβόλων, ενώ στα ιαπωνικά αποτελείται από μια σειρά από (ακατανόητα πάλι) σύμβολα όπου όμως συνδυάζονται τα πολύπλοκα με τα απλοποιημένα.

Η κύρια διαφορά στη γραφή για αυτόν που δεν ξέρει καμία απ' τις δυο γλώσσες, έγκειται δηλαδή στα ιαπωνικά συλλαβογράμματα. Αυτών η μορφή είναι τόσο απλή και λιτή σε σχέση με τα ιδεογράμματα που δεν είναι καθόλου δύσκολο να τα διαχωρίσει κανείς.

Έτσι στις παραπάνω προτάσεις:

愛してる　＝　愛　＋　し て る　＝　ai (το ιδεόγραμμα που σημαίνει αγάπη) +  shi te ru (τα τρία συλλαβογράμματα που σχηματίζουν την κατάληξη του ρήματος "αγαπώ") (Ιαπωνικά)

我爱你 = 我 + 爱 + 你  = wo + ai + ni  = (τρία ιδεογράμματα που σημαίνουν:) εγώ + αγαπώ/αγάπη + εσένα   (Κινέζικα)

Και το κουίζ:

私はギリシャ人です。

我是希腊人。

Με βάση τα παραπάνω, ποιο είναι το ιαπωνικό και ποιο το κινέζικο κείμενο;