Το αίσθημα της πείνας

"Επιπλέον, εγώ, δεν ήξερα τι είναι αυτό που το λένε πείνα. Όχι δεν εννοώ ότι μεγάλωσα σε ένα σπίτι που δεν μας έλειψε το φαγητό, όχι δεν εννοώ κάτι τόσο ηλίθιο, απλώς εγώ δεν καταλάβαινα τι παει να πεί αυτή η αίσθηση που τη λένε "πείνα". Τα λέω περίεργα το ξέρω, αλλά ακόμα και όταν πεινάω, δεν το καταλαβαίνω. Στο δημοτικό, στο γυμνάσιο, όταν γυρνάει κάποιος απ' το σχολείο, οι γύρω μου, όλοι έχουμε σκεφτεί πως αυτό σημαίνει ότι πεινάμε, κι επειδή η πείνα αυτή της επιστροφής απ' το σχολείο είναι τρομερή, ε δεν τρώμε λίγα γλυκά φασόλια; ή ένα κεκάκι, έχει και ψωμί, αν πουν κάτι τέτοιο γίνεται μπούγιο, και για να επιδείξω την έμφυτη τάση μου στην κολακεία, μουρμουρίζω ότι πεινάω, πετάω στο στόμα μου καμιά δεκαριά φασόλια, αλλά αυτό που λέμε "πείνα", δεν έχω καταλάβει ούτε λίγο τι σημαίνει"

Οσάμου Ντάζαϊ
Μετάφραση: Άντα Μαργαρίτη