Οι άνθρωποι παράσιτα και η αγαμία

Μια φήμη λέει πως οι Ιάπωνες δεν παντρεύονται, δεν απογαλακτίζονται, δεν κάνουν οικογένεια, και όλα αυτά, όσο περνούν τα χρόνια όλο και περισσότερο.

Υπάρχει λοιπόν ένας τύπος ανθρώπου που λέγεται παρασάιτο σίνγκουρου (parasite singles)

Πρόκειται για όσους συνεχίζουν και ζουν στο σπίτι των γονιών τους, όσο κι αν περνούν τα χρόνια, και τους αρέσει, γιατί η μαμά τους φροντίζει για όλα. Το μισθό τους τον ξοδεύουν όπως θέλουν,  μόνο για τον εαυτό τους, άλλωστε, ειδικά στο Τόκυο, υπάρχουν μαγαζιά ακριβά που σκοπό έχουν να προσφέρουν ευχαρίστηση αποκλειστικά σε αδέσμευτους.

Δεν είναι ότι δεν θέλουν να παντρευτούν. Όχι.

Ειδικά οι γυναίκες, απλώς παίρνουν το χρόνο τους για να διαλέξουν τον καλύτερο, αλλά αυτός για κάποιο λόγο δεν εμφανίζεται ποτέ. Ο ιδανικός σύζυγος από παλιά λέγεται πως έχει ύψος 1,75, ηλικίας 30-35 με εισόδημα τουλάχιστον 5000 ευρώ το μήνα, απόφοιτος πανεπιστημίου, δευτερότοκος...

 ...δηλαδή 1 στους 400. 

Τον 20ο αιώνα ήταν πολύ της μόδας τα προξενιά (τα λεγόμενα ο-μιάϊ), όμως εδώ και κάποιες δεκαετίες υπάρχει η πεποίθηση πως ο γάμος πρέπει να επιτυγχάνεται με προσωπικές προσπάθειες, κι έτσι κάποιοι περνούν μια περίοδο στη ζωή τους αναζητώντας σύζυγο. Ένας τρόπος ζωής που λέγεται  κονκατσου. 

Αξίζει να αναφερθεί δε, πως οι χαμηλόμισθοι αρσενικοί δεν έχουν τύχη στο γάμο, άλλωστε υπάρχει και η παροιμία "αν δεν έχεις λεφτά είναι σα να μην έχεις κεφάλι"

Αφού λοιπόν ο ιδανικός σύζυγος είναι τόσο δυσεύρετος, βασικός λόγος γάμου είναι πια μία..εγκυμοσύνη..

Ας μιλήσουμε όμως με επίσημα νούμερα

Το 2010, διεξήχθη από το Υπουργείο Εσωτερικών μια έρευνα σε όλη τη χώρα που μέτρησε τα ποσοστά των ανυπάντρων: 

Γυναίκες  30-34 ετών   34,5%  

Γυναίκες  25-29 ετών   60,3%

Άνδρες     30-34 ετών   47,3%

Άνδρες     25-29 ετών   71,8%

Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι έρευνες λένε πως οι Ιάπωνες κάνουν πολύ λίγο σεξ - άλλο ένα δεδομένο που ενδιαφέρει, διότι όλα αυτά οδηγούν στην υπογεννητικότητα και κατ' επέκταση στην ραγδαία μείωση του πληθυσμού...

Είναι αλήθεια πως σε παλιότερη ανάρτηση είχα ξανασχοληθεί με το θέμα, όμως καθώς τυχαία έπεσα πάνω του πρόσφατα, ένιωσα την ανάγκη να το μοιραστώ με τους συντοπίτες μου, για ένα λόγο: παρηγοριά στον άρρωστο..