Το Δάσος της Αγάπης και η Γυναίκα Έντομο
Το Δάσος της Αγάπης (Ai naki mori de sakebe)
Πρόσφατα, στην προσπάθειά μου να βρω κρυμμένα ιαπωνικά διαμάντια στο Netflix, ανακάλυψα μια σειρά με τίτλο "το Δάσος της Αγάπης" (The Forest of Love) . Στην πραγματικότητα πρόκειται για το extended version της επίσης διαθέσιμης στο Netflix ταινίας με τον ίδιο τίτλο.
Η σειρά φέρει τα εχέγγυα του σκηνοθέτη Shion Sono (Love Exposure) και του ταλαντούχου πρωταγωνιστή Kippei Shiina. Επιπλέον είναι χαλαρά βασισμένη στα ειδεχθή εγκλήματα ενός από τους πιο τρομακτικούς serial killers που τρόμαξε την Ιαπωνία κατά τη δεκαετία του '90 σε τέτοιο βαθμό, ώστε κάποιες εφημερίδες αρνήθηκαν να μεταφέρουν στο κοινό τις λεπτομέρειες των εγκλημάτων του.
Με αυτές τις λιγοστές γνώσεις αποφάσισα να δώσω μια ευκαιρία, δυστυχώς όμως η τόλμη δε με αποζημίωσε, ή μάλλον η περιέργεια σκότωσε τη γάτα. Για άλλη μια φορά ήρθα σε επαφή με τη σκληρή πλευρά του ιαπωνικού κινηματογράφου, και δεν αναφέρομαι μόνο στις γενναιόδωρα σπαρμένες σκηνές σπλάτερ οι οποίες, δεν ξέρω κι εγώ γιατί, ήλπιζα ότι θα υπονοούνται σε μια παραγωγή Netflix, αλλά περισσότερο, στο σούπερ τρομακτικό κομμάτι της αβύσσου που κρύβεται πίσω από ένα ευγενικό ή αθώο χαμόγελο και τον ωμό τρόπο που κάποιοι Ιάπωνες σκηνοθέτες επιλέγουν να φέρουν το θεατή σε επαφή με μια τέτοια σκληρή πραγματικότητα.
Τρέλα, διαστροφή, καταπίεση, κακοποίηση, σκοτεινά μυστικά, ψέματα, μίσος, γονιδιακή κακία, καλλιεργημένη κακία, και μια μεγάλη ανατροπή, είναι μόνο μερικές από τις λέξεις που μάλλον θα πείσουν τον αναγνώστη να δει τη σειρά, ενώ εγώ το ποστ αυτό το γράφω για άλλο λόγο.
Σε κάθε περίπτωση αν κάποιος βρεθεί στο δίλημμα σειρά ή ταινία, σίγουρα θα συνιστούσα την ταινία. Στη σειρά υπάρχουν πολλές σκηνές μόνο για να γεμίσουν το κενό, σκηνές που σίγουρα κρίθηκαν ότι δεν εξυπηρετούν σε τίποτα και έτσι κόπηκαν στην βερσιόν της ταινίας.
Η γυναίκα έντομο
Ο λόγος λοιπόν που σας έφερα σήμερα εδώ είναι ένα τραγούδι που ακούγεται σε κάθε σχεδόν επεισόδιο της σειράς (όλα τα τραγούδια με μαγνήτισαν, αλλά για λίγο καιρό δε θα τα ακούω επειδή θα μου θυμίζουν σπλατεριές) , ένα τραγούδι λοιπόν μαγικό και όμορφο, μια παλιά διασκευή του κλασικού Canon in D (Pachelbel) από την Τζουν Τογκάγουα (διάσημη τραγουδίστρια της δεκαετίας του 80). Δεν αγάπησα μόνο τη διασκευή, αλλά με εντυπωσίασαν οι στίχοι και έτσι τους μεταφράζω και τους μοιράζομαι εδώ. Δεν επελέγη τυχαία το συγκεκριμένο τραγούδι για να πλαισιώσει την ταινία, αλλά η υποχρέωση μη αποκάλυψης του τέλους δε μου επιτρέπει περισσότερα σχόλια.
Στο δάσος που παγώνει ακόμα και το φεγγαρόφως, εγώ η γυναίκα έντομο πίνω τους χυμούς των δέντρων
Όταν ξαφνικά εσύ με πρόσεξες, μια κοπέλα που είχε μεταμορφωθεί σε έντομο με κεχριμπαρένια κοιλιά, την παρασιτούν παράξενα χόρτα, και στην κεχριμπαρένια πλάτη φυτρώνει ο βλαστός της θλίψης"
Σχόλια