Η Βιβλιοθήκη των Κρυφών Ονείρων - Μιτσικο Αογιαμα (εκδόσεις Πατάκη)

Ομολογώ ότι αν και συμφωνώ πως δεν πρέπει να κρίνεις ένα βιβλίο απ' το εξώφυλλο,  όταν επιλέγω τι θα αγοράσω, το προσέχω ιδιαιτέρως. Η Βιβλιοθήκη των Κρυφών Ονείρων βρέθηκε στη βιβλιοθήκη μου, επειδή το έγραψε Γιαπωνέζα και επειδή η ατμόσφαιρα του εξωφύλλου με προσκάλεσε. 

Αποφάσισα να γράψω γι' αυτό, διότι το βρήκα εύκολο μεν στην ανάγνωση, ψυχοθεραπευτικό δε. Κάθε κεφάλαιο είναι φαινομενικά αυτοτελές, και καταπιάνεται με ανθρώπους διαφόρων ηλικιών οι οποίοι επιθυμούν να περάσουν στο επόμενο στάδιο της ζωής τους δημιουργικά και αισιόδοξα. Άνθρωποι που κόλλησαν σε καταστάσεις και χρειάζονται ένα σπρωξιματάκι για να ξαναδούν το φως. Το καταφέρνουν χάρη στη συνδρομή μιας παράξενης βιβλιοθηκαρίου, με χόμπι την τεχνική φελτ: εκείνη προτείνει στον κάθε ήρωα από ένα βιβλίο (πρόκειται για αληθινά βιβλία). Τελικά οι ζωές των ηρώων, με έναυσμα τα βιβλία αυτά, ξεμπλέκονται από το κουβάρι της μοίρας, επιστρέφουν στα χέρια τους και δένουν όμορφα μεταξύ τους. Η ζωή συνεχίζεται με ελπίδα.

Το βιβλίο εντάσσεται στο είδος cozy literature, ιστορίες δηλαδή που εκτυλίσσονται σε ένα μικρό μέρος με πολλές νότες οπτιμισμού, παρηγοριάς και χαρούμενη κατάληξη. Θα ομολογήσω πως κάπου στα μισά κόλλησα, (αυτός είναι ο ευγενικός μου τρόπος να πω ότι βαρέθηκα) όταν όμως προχώρησα κι άλλο, κατάλαβα ότι όλα όσα γράφονται μέσα έχουν σκοπό και τέλος. Πέρασα από μερικά δάκρυα και προβληματισμόυς, αλλά το ολοκλήρωσα με χαμόγελο, και ξέχασα τα περισσότερα απ' όσα διάβασα - όπως συμβαίνει με κάθε βιβλίο όταν το τελειώνω - μόλις έπιασα το επόμενο.

Στην Ιαπωνία το βιβλίο έχει πουλήσει 380.000 αντίτυπα。Το 2021 έλαβε το δεύτερο βραβείο Χόνγια-Ταισοο (ψηφίζουν κυρίως λογοτέχνες και βιβλιοπώλες) ενώ μία ραδιοφωνική εκδοχή μετέδωσε το κρατικό κανάλι της Ιαπωνίας ΝΗΚ σε πέντε μισάωρα επεισόδια το 2022.

Υ.Γ.  Αν αναρωτιέσαι αγαπητέ αναγνώστη για ποιο λόγο, ενώ δηλώνω δασκάλα Ιαπωνικών και έχω μεταφράσει ιαπωνική λογοτεχνία, αγόρασα να διαβάσω ιαπωνικό βιβλίο από μετάφραση, επίτρεψέ μου να σου λύσω την απορία: Αφενός μεν τα βιβλία στην ιαπωνική γλώσσα είναι δυσεύρετα στην Ελλάδα, αφετέρου δε τίποτα δεν διαβάζεται πιο εύκολα και γρήγορα από μια μετάφραση στη μητρική γλώσσα. Είμαι κάθετη στην άποψή μου αυτή, και έτσι διαβάζω ιαπωνική λογοτεχνία από το πρωτότυπο μόνο όταν έχω επιθυμία και διάθεση να έρθω σε άμεση επαφή με τη γλώσσα, και ποτέ άλλοτε. Δεν με ενδιαφέρει το κόστος, δηλαδή αν θα χάσω λίγη ή αρκετή απ την ομορφιά του πρωτότυπου. Διαβάζω με εμπιστοσύνη, συμπάθεια και ευγνωμοσύνη προς όλους όσους δούλεψαν να φέρουν το βιβλίο στη μητρική μου γλώσσα, άλλωστε έχω βρεθεί κι εγώ επανειλημμένως στη θέση τους.